درجه خلوص هنرمند میتواند تصور ذهنی هنرمند را به همان صورت که میخواهد به اجرا در آورد.پرسش اینجاست چطور میتوان گرایش و فضا را خالص تر و موشکافانه تر پیش برد؟

ادامه مطلب را در ادامه مطلب پیگیری کنید!

این امر با خودشناسی و شناخت شخصیت،روح و اندیشه خودمان میسر میشود و تنها با شفافیت و روراستی با خود امکان پذیر است.

پاسخ گفتن به این سوالات: من چه کسی هستم؟چه میکنم و از نقاشی چه میخواهم؟

چرا نقاشی را انتخاب کردم و با این روش چه چیزی را میخواهم نشان دهم؟

من دوست دارم چه چیزهایی را نقاشی کنم؟

بنابراین اولین قدم این است که بدانم:من کیم؟

راه هایی برای کشف پاسخ پرسش های بالا وجود دارد.گرچه شناخت شخص از خود،به تمرکز،صداقت، خلوت و تلاش او در جهت کشف لایه های پنهان روح خود بستگی دارد.به نگرش او به زندگی و خودش و هدفش از زیستن.که همه اینها بسیار کلی تر از نقاشی هستند و به نوعی همه ی جنبه های زندگی شخص را در بر میگیرند.

فرد برای یافتن پاسخ میبایست جستجوگر باشد و چشمانی باز داشته باشد.در همه جا، خصوصا در سفر و هنگام تجربه های بصری نو و جدید به دنبال یافتن صحنه ها، رنگ ها، ترکیب ها و بافت های مورد علاقه خود باشد.عکس بگیرد و اتود بزند.همواره در صدد شکار تصاویری باشد که با آنها ارتباط روحی خوبی بر قرار میکند.با جستجو در بین آثار هنری ، عکس ها و حتی اشیاء،بافت ها و فضاها مجموعه ای از موارد مورد علاقه خود جمع آوری کند.

پس با دقت و حوصله به این سوال پاسخ دهید: چه چیزهایی را دوست دارم؟

سپس در قدم بعدی با دقت و تیز بینی به تشریح هریک از علایق خود بپردازد.به تک تک تصاویر نگاه کند و از خود بپرسد: چرا به آن علاقه دارم؟

چه چیزی را در آن دوست میدارم؟میتوان به این سوال از چند جنبه پاسخ داد:

1-   رنگ

2-   فضا (خلوت یا شلوغ بودن و چگونی تراکم)

3-   فرم

4-   بیان

حتی میتوان این پاسخ ها را با ارائه درصد رضایت و علاقه دقیق تر و شفاف تر ساخت.به عنوان مثال میتوان  به طرحی به این صورت امتیاز داد: رنگ:70%، فضا:30%،فرم:50%،بیان:80%


مطالب یادداشت شده از کلاس های نقاشی در فضای شخصی و تئوری هنر استاد زمانی، آموزشگاه آفتاب شرق